Fizjoterapia i techniki inwazyjne: nakłucie epi i suche
Fizjoterapia to stale rozwijający się zawód, aw ostatnich latach opracowano dwie ekscytujące i niezwykle skuteczne nowe techniki. Od innych technik różnią się tym, że są inwazyjne, to znaczy muszą penetrować skórę, aby dotrzeć do zmiany w powięzi, mięśniu, ścięgnie lub więzadle. W tym celu fizjoterapeuta używa bardzo cienkich igieł o grubości zaledwie 0,25 mm i długości od 13 mm do 70 mm, w zależności od głębokości zmiany.
Chociaż metoda wejścia obu technik jest taka sama, tj. penetracja skóry i przejście bezpośrednio do miejsca urazu, w rzeczywistości są one zupełnie różne.
Wewnątrztkankowa elektroliza przezskórna (EPI)
Naprawia dotknięte tkanki miękkie, najpierw drażniąc je prądem stałym (lub galwanicznym) przepuszczanym przez igłę do akupunktury. Powoduje to miejscowy efekt zapalny, który obejmuje mechanizm fagocytozy, po którym następuje proces, w którym następuje proliferacja nieustrukturyzowanej tkanki kolagenowej, po której następuje naprawa odpowiedniej tkanki.
Zabieg wykonuje się za pomocą ultradźwięków, upewniając się, że igła jest umieszczona dokładnie we właściwym miejscu w obszarze objętym chorobą. Oznacza to, że musi być aplikowany przez doświadczonego fizjoterapeutę i należycie przeszkolonego w zakresie technik suchego igłowania, lokalizacji struktur mięśniowych za pomocą ultradźwięków oraz EPI®.
EPI® jest stosowany głównie w leczeniu chronicznych tendinopatii (ból łonowy, tendinopatia Achillesa, tendinopatia stożka rotatorów, łokieć tenisisty i golfisty itp.), ale odgrywa również decydującą rolę w leczeniu wielu innych urazów mięśni i szkieletu, takich jak chroniczne skręcenia , kontuzje, przewlekłe urazy więzadeł itp.
suche igłowanie
Polega na wbiciu igły do akupunktury w napięty pas mięśnia (bez infiltracji jakimkolwiek rodzajem substancji) w celu zniszczenia punktu spustowego, który się tam utworzył i jest przyczyną bólu. Fizjologiczna teoria stojąca za tą techniką polega na zniszczeniu płytek motorycznych, które powodują nieprawidłowe działanie tego włóknistego pasma. W ciągu kilku dni organizm zastępuje je nowymi blaszkami pozbawionymi wadliwej funkcji hipertonicznej, która była przyczyną bólu.
Postęp w tej technice jest widoczny nie tylko u sportowców i ogólnie w traumatologii, ale także u pacjentów z porażeniem połowiczym, u których normalizacja płytek motorycznych jest dużym postępem w ich leczeniu. Stanowi ogromny postęp w korygowaniu braku napięcia mięśniowego u tych pacjentów, co jest przyczyną trudności w poruszaniu się. Normalizacja napięcia mięśniowego następuje nie tylko na poziomie dystalnym, ale także wyzwala zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.
Objawy mogą nasilić się do pewnego poziomu od 2 do 48 godzin po zabiegu suchego igłowania, po którym mimo poprawy stanu urazu należy nadal stosować fizjoterapię w celu reedukacji funkcji mięśni i zapobiegania nawrotom objawów.